(23-06-2018) Souvenirs van Gennep naar Vierlingsbeek

Zaterdag 23 juni 2018 het is een ruime maand geleden dat we na een jaar eindelijk weer op pad gegaan zijn. En gelukkig, het ging goed, wel een klein beetje last van stijfheid gehad na het wandelen de vorige keer maar dat mag gewoon. 

Het is 6.10 uur als we met zijn drieën in de auto stappen om naar station Groningen te gaan waar we de auto weer parkeren en verder reizen met het openbaar vervoer. 

Om 6.38 uur nemen we de trein naar Zwolle centraal. De reis verloopt soepel en we redden het zelfs om op station Zwolle binnen 5 minuten over te stappen op de trein naar Nijmegen. 

Alles loopt wonderbaarlijk volgens de planning. Helaas zitten er ook erg lawaaierige mensen in ons treinstel en komt er op den duur ook nog eens een minder fris ruikende (zacht uitgedrukt) dame naast me zitten. Het irritatiegevoel loopt wel wat hoger op als goed is en dat verneem ik helaas gelijk in mijn lijf, alles begint te knetteren. Ik zit er zelfs over te denken om in Arnhem uit te stappen en een volgende trein te nemen. Gelukkig stapt de minder fris ruikende mevrouw uit in Arnhem en ben ik blij dat we toch zijn blijven zitten, het liefst wil ik zo snel mogelijk weer op het pad zijn om de rust te vinden. Na even doorbijten komen we toch aan op station Nijmegen waar we nog genoeg tijd hebben om het toilet te bezoeken voor we in de bus moeten. Voor ons bij de toiletten staat een mevrouw die er haast van overtuigd is dat ze geen €1,30 terug gekregen heeft van de automaat. Na drie keer natellen klopt het toch wel en vraagt ze zich af wat ze nu moet doen. Ik vertel haar dat ze het beste gewoon door het poortje kan lopen zodat wij er ook door kunnen. 

Na het toiletbezoek hebben we nog zo'n 6 minuten om de bus te halen naar de Niersbrug in Gennep, dit redden we dus makkelijk! Ondanks de lichtelijke irritatiefactortjes speelt het openbaar vervoer wonderbaarlijk mee, niets over te klagen verder, maar wat een wonderlijke figuren kom je soms tegen zeg..... 

Om 10 uur komen we aan in Gennep waar we onze tocht gaan vervolgen, we komen als eerste door het Nierspark, een schitterend stukje over de dijk. Het is dan ook even jammer als we terug buigen naar het dorp maar het hoort er gewoon bij, het liefst loop ik alleen maar in de natuur met mooie uitzichten waar je je over kan verwonderen. 

Al snel gaan we Gennep uit en de Genneper Heide op, een prachtig gebied om in te lopen met mooie maar op sommige plekken wat mulle zandpaden. 

Het is vandaag een wat zwijgzaam dagje en we genieten vooral zonder al te veel woorden van de omgeving. De route is vrij duidelijk en verdwalen is niet echt nodig, al zitten sommige pieterpadaanwijzingen een beetje verstopt. 

Het klimmen en dalen lijkt ook mee te vallen tot we bij een stukje komen waar we bij het talud omhoog moeten klimmen de weg oversteken en dan het talud weer afdalen, het gaat haast steil omhoog en het is best heel erg pittig. 

Van te voren was ik al gewaarschuwd op te passen voor de eikenprocessierups, deze komen we ook echt tegen, we kijken er heel even goed naar maar ik krijg er echt de kriebels van dus zo snel mogelijk lopen we door. 

De eerste kaart is al best snel af, 7,3 km hebben we gehad nog 12 of zo te gaan. 

We lopen door een klein stukje langs een weg (mijn minst favoriete stukjes) maar gelukkig duiken we al snel weer het bos in. Maasdal het Bergerbos een prachtig stukje route met oude schuren en leuke "zand"paden. 

 Het pad brengt ons ook door een stukje natuurreservaat waar we gigantische denneappels zien liggen, die zijn echt mooi en heel erg groot en we besluiten er wat mee te nemen voor thuis, pieterpadsouvenir nummer 1 op deze route. We lopen verder door het drukbezochte natuurreservaat en als we het hekje door gaan naar "buiten" zien we een ezeltje staan die zodra hij ons ziet oorverdovend begint te balken, toch leuk om zo begroet te worden en knap eigenlijk hoe een ezel zo'n enorm, lawaai kan produceren. 

Een klein stukje verder op is dan de theetuin de Appelgaard waar ik al veel over gehoord heb. We nemen hier pauze en kopen een leuke pieterpadsouvernir (nummer 2) en natuurlijk een stuk heerlijke Limburgse vlaai, dit keer bosvruchtenkruimelvlaai. Ook drink ik hier een kop echte pieterpadthee die ook erg goed smaakt. De eigenaren van de Appelgaard, Anja en Wim zijn echt heel erg hartelijke mensen en alles wat ik al gehoord/gelezen heb is zeker waar! Dit pauzepunt is echt zeker de moeite waard om aan te doen als je in de buurt bent.  

Na onze pauze vullen we nog even onze waterflessen bij voor we weer op pad gaan, op naar Afferden waar we met de pont de Maas over moeten.  

Als we bij de veerpont komen kunnen we gelijk mee, de veerman is niet zo heel erg vriendelijk en snauwt ons een beetje toe dat het 90 cent per persoon kost. We betalen netjes en worden samen met andere wandelaar en automobilisten binnen no time de maas overgezet. 

Daar staat het bord Welkom in Brabant... Nou ik ben benieuwd weer een provincie erbij. We komen gelijk op een pad met aan weerzijden hoge maasheggen. Niet heel veel te zien dus. Het pad loopt behoorlijk lang door en zo zonder uitzicht lopen is niet zo veel aan. Af en toe heb je even een kijkje tussen de heggen door en dan zie je gras of mais. Wij vinden dit een heel veel minder stuk van de route, doordat je geen afleiding hebt beginnen de pijntjes meer te tellen en is het lopen een stuk minder aangenaam aan het worden. Helaas gaat dit het grootste gedeelte van de laatste kaart van deze etappe door. Als we er al aardig doorheen zitten komen we op een heuveltop eindelijk een bankje tegen helaas is deze al bezet en lopen we toch maar verder in de hoop snel een volgend bankje tegen te komen. 

Het volgende bankje waar we de toren van Vierlingsbeek al duidelijk zien in de verte nemen we even pauze om even te rusten. We worden ingehaald door de dames die het vorige bankje bezetten die een opmerking maken over genieten, ik weet niet eens meer precies wat ze zeiden maar het genieten was er wel even af met een gillend irritant lijf dat even er helemaal door zat.  

Na een beetje rust besluiten we toch weer door te lopen, ik krijg nu echt even serieus last van opstartproblemen en ben blij dat we er bijna zijn.  

In Vierlingsbeek is een festival aan de gang en als we bij het eindpunt komen, komen we erachter dat we niet via de geplande weg naar het station kunnen lopen omdat het festival in de weg staat. Ik wil gaan vragen aan een van de jongens die er bij de ingang staan hoe ik nu op het station moet komen zonder al te veel om te lopen. De jongen die ik aanspreek begint gelijk een betoog tegen me dat ik niet naar binnen mag met mijn camera en ik zeg hem gelijk dat ik ook eigenlijk helemaal niet naar binnen wil. Ik wil alleen maar Pieterpad lopen en vanaf het eindpunt van de etappe naar het station en het festival staat in de weg. De jongen is nog steeds niet helemaal overtuigd dat ik snap dat mijn camera niet naar binnen mag maar gelukkig doet zijn collega minder moeilijk en wordt er iemand bij geroepen die ons over het terrein van het festival moet begeleiden zodat we onze weg naar het station kunnen vervolgen. Het station is nog ruim een kilometer lopen maar als we daar aankomen hoeven we maar heel even te wachten op de trein naar Nijmegen. In Nijmegen besluiten we rustig aan te doen en eerst even te eten etc voor we een trein later naar Zwolle pakken. In Zwolle hebben we weer mazzel en kunnen we zo door in de trein naar Groningen. Het openbaar vervoer is ons deze dag een stuk gunstiger gezind als de vorige keer. We komen zonder problemen weer in Groningen waar de auto in de garage staat te wachten om ons weer naar huis te brengen.  

Het was een mooie dag, Limburg was er mooi om in te lopen, van Brabant vinden we dat nog niet maar wie weet volgende keer? Zoals het nu lijkt lopen we 21 juli weer en dan de etappe Vierlingsbeek – Swolgen.