(18-05-2018) Mijn Pieterpadavontuur 2.0

Het is bijna een jaar geleden dat we het Pieterpad op geweest zijn. Door omstandigheden konden we helaas niet eerder weer beginnen met lopen. 

Wat is er allemaal gebeurt in een jaar tijd, een hele hoop.... 

We moesten helaas stoppen met lopen omdat de hielspoor die ik had alleen maar erger werd en er zelfs voor zorgde dat ik amper meer kon lopen, iedere ochtend met stekende pijn in je voeten uit bed stappen is toch niet zo gezond. De enige remedie blijkt rust..... 

Van allerlei dingen geprobeerd om het herstel te bespoedigen zoals inlegzolen in  alle soorten en maten, prednison slikken om de ontsteking maar te remmen iedere keer weer, shockwavetherapie, een strassburgsok die je voet de hele nacht op spanning zet maar een erg vervelend gevoel aan je tenen veroorzaakt zelfs een nachtspalk waardoor je dus letterlijk met een blok aan het been mag proberen te slapen, het hielp allemaal wel iets maar niet voldoende helaas, bleef enkel rust en verstandig belasten over. 

Daarbij kreeg ik op 23 augustus afgelopen jaar nog even de mededeling dat ik (snelgroeiend) lipoedeem in mijn benen heb met daarbij de boodschap; Mevrouw als dit zo doorzet zit u binnen een half jaar waarschijnlijk in een rolstoel! Klabam....daar zit je dan terwijl de grond onder je voeten lijkt weg te storten, 34 jaar en nog lang niet klaar voor een leven in een rolstoel.......niet meer fatsoenlijk kunnen lopen betekent niet meer Pieterpadten geen wandelingen met de kinderen en nog veel meer dingen die ik niet wil missen moeten missen. 

Toen de eerste shock voorbij was heb ik voor mezelf besloten dat ik de lipoedeem de baas ga blijven, ongemak mag het me dan opleveren maar in een rolstoel? Dat nooit! 

Ik ben begonnen met trainen met een personal trainer, dat is de beste beslissing die ik heb kunnen maken geloof ik...nu 9 maanden later voel ik me fitter en sterker als in jaren! Mijn benen blijven af en toe knap geïrriteerd en pijnlijk maar ik ben de baas, groeien doen ze niet meer en gelukkig zijn er zelfs enkele cm vanaf (beide benen missen inmiddels bijna 10 cm! In omvang). De lipoedeem is er niet mee genezen (dat valt ook niet echt te genezen) maar met het idee dat ik het toch een beetje de baas kan blijven kan ik leven! Met trainen ga ik zeker door mijn lichaam wordt steeds sterker en ik voel me er goed bij. 

Het pieterpad pakken we met z'n drieën precies een jaar min een dag later weer op. Op 19 mei 2018 hervatten we onze tocht! We gaan er nog bewuster van genieten en nog meer treuzelen onderweg...waarom? Gewoon omdat het kan! 

Verder zal ik proberen van iedere keer weer een verslag met wat foto's te plaatsen, maar ook daarvoor geldt, geen haast......