(18-03-2017) Laren naar Vorden - etappe 13

18 maart 2017 - Vorden, Nederland

Afsluiter van het Pieterpad deel I

Zaterdag 18 maart 2017 lopen we weer een etappe van het Pieterpad. Ditmaal etappe 13 van het eerste boekje, tevens de laatste etappe in dit boek. Er is slecht weer voorspeld met erg veel nattigheid, we besluiten dat we niet van suiker zijn en ondanks de regen toch te gaan lopen

We vertrekken om 7.00 uur vanuit Kolham. Het is inmiddels 2 uur rijden om bij het eindpunt te komen. Om 9.15 uur moeten we de trein nemen naar station Zutphen, het is maar een paar minuutjes in de trein voor we er al weer uit mogen. De bus naar Laren komt pas om 10.02 uur dus we besluiten eerst nog een kopje koffie te gaan halen bij de kiosk en in het station op te drinken. Het regent nog behoorlijk en we hopen dat het toch snel droog gaat worden, we hebben er nog specifiek naar gevraagd bij de weergoden.

Als je in zo'n stationshal staat te wachten zie je een gevarieerd aanbod mensen voorbij trekken, de mooiste van vandaag is een oude dame met een hele lange jas, hoedje op het hoofd en een half verlepte bos tulpen in de arm. Helaas heb ik van deze mooie mevrouw geen foto kunnen en durven maken.

Als het 9.55 uur is lopen we richting buslijn 54 die al klaar staat de buschauffeur zegt dat we alvast mogen instappen terwijl we wachten op zijn collega die ons naar Laren zal brengen.

Om 10.23 uur arriveren we in Laren en het is droog!

We beginnen met lopen en al gauw lopen we het dorp Laren weer uit. Na een tijdje lopen begint het wat te regenen en besluiten we dat het verstandiger is onze regenponcho's uit de tas te halen en aan te trekken voor we helemaal doorweekt zijn. Het regent aardig door en de poncho's zijn best vervelend want door de wind wapperen ze vreselijk en de capuchons werken ook niet echt mee. Maar goed beter iets als niets en zodra het een beetje droger wordt kunnen ze ook gelijk weer af. Zodra we de spoorlijn overgaan (na ca. 3 kilometer lopen) is het vrijwel droog, voor de zekerheid houden we onze poncho's nog even aan maar als we vlakbij het Twentekanaal komen doen we ze toch snel terug in de tas, de donkere luchten zijn al aardig lichter geworden.

We lopen verder en zien een grote hoeveelheid tentjes langs het water staan, er zijn een heleboel mensen aan het vissen, ieder zijn hobby.

We lopen door tot we bij de brug over de Berkel komen, hier staat een infopaal die als je hem aantrapt iets verteld over de Staringkoepel, als je van het pad afwijkt kun je deze bezoeken. Aangezien het niet heel erg mooi weer is besluiten we er geen 2 kilometer voor om te lopen.

We vervolgen ons Pieterpad langs de doorgaande weg, er rijden hier best veel auto's en ze rijden ook nog eens pittig door dus erg prettig loopt dit niet. Gelukkig mogen we na een stukje weer van de doorgaande weg af een zandpad op, dit is de oude Vordenseweg, er staan hier aan beide kanten van het pad een stel indrukwekkend hoge beuken. Als we dit pad op gaan hebben we de eerste kaart al weer af, de eerste 5 kilometer is gelopen.

We lopen nog even verder en nemen dan bij de bosrand even een pauze om wat te eten en een kop koffie te drinken.

Zodra we weer verder lopen kom ik er na een paar honderd meter achter dat ik de routebeschrijving en kaarten kwijt ben, deze moet nog bij onze pauzeplaats liggen. Het pad is zo goed aangegeven dat we zonder kaar verder zouden kunnen lopen, het is alleen niet oké om je rommel achter te laten voor een ander dus Henriëtte trekt even een sprintje om de routebeschrijving weer op te halen. Ze lagen inderdaad nog vlakbij het bankje waar we pauze hadden en zijn daar dus waarschijnlijk uit mijn zak gevallen. We lopen verder en komen we langs het Kienveen, een mooi gebiedje met vennetjes.

Ik klim even op een heuveltje om het goed te kunnen zien, als we gewoon op het pad waren gebleven zouden we er niets van gezien hebben.

We lopen verder en al snel zien we een ree in een weiland staan, het blijft toch iedere keer prachtig om deze mooie dieren tegen te komen.

We steken een redelijk drukke verkeersweg over (Lochemseweg) en komen daar een man met zijn hond tegen waar we een praatje mee maken. De man verteld ons wat over zijn hond en de hond speelt onophoudelijk met zijn balletje. Iedere ontmoeting op het Pieterpad is toch een beetje bijzonder en iedere ontmoeting is uniek.

Al snel vervolgen we ieder ons weegs weer, de man wandelt verder met zijn hond en wij wandelen verder over ons pad in de voetsporen van duizenden anderen die ons al voor gegaan zijn.

Dit gedeelte van de route is denk ik het minst leuk, het is een lange rechte weg tussen de bomen door en er is vrij weinig te zien. Het is saai en langdradig om zo te lopen, doordat er zo weinig spanning in zit valt dit stuk ons dan ook erg zwaar. Gelukkig is het nog wel droog!

Eindelijk mogen we rechtsaf de toegangsweg naar Het Enzerinck op en wordt het weer een stuk minder saai. We besluiten eerst nog even een pauze in te lassen, als we op een bankje gaan zitten begint het toch weer te regenen en besluiten we door te lopen voor we helemaal nat regenen.

Om 14.00 uur passeren we Het Enzerinck, dit is een prachtige buitenplaats uit 1826 met een park in de Engelse Landschapstijl. Ik weet nog precies hoe laat het was omdat het huis een klok heeft die duidelijk 2 uur sloeg.

We lopen verder en komen langs nog een prachtig kasteeltje met parkbos, Den Bramel. Ook dit is erg mooi en imposant om te zien. Het schijnt dat het hier spookt, als we hier aan komen lopen horen we een vrouw zingen, zou zij soms het spook zijn?

We vervolgen ons pad, eigenlijk zijn we toe aan pauze maar er is hier niet echt iets in de buurt waar we even een kop koffie kunnen drinken dus lopen we maar weer door.

We lopen een eind langs de doorgaande weg en weer worden we gepasseerd door auto's en tractoren. Ineens zien we aan de rechterkant van de weg iets dat er op lijkt of we er een kop koffie kunnen krijgen. We gaan naar binnen bij restaurant FraPPanT, het is een echte aanrader hier op zijn minst even een kopje koffie te gaan drinken en eens goed je ogen uit te kijken. Wat een leuke plek met ook prachtige schilderingen van "de Dikke Dames" en groot voordeel is dat de koffie ook een heerlijk pittig bakje is en de bediening erg vriendelijk!

Zodra we weer de deur uit stappen begint het helaas harder te regenen dus de poncho's gaan toch maar weer aan, het is nog een kleine twee kilometer naar ons eindpunt bij het kasteel van Vorden dus dat moet nog lukken. We komen al snel het dorp Vorden binnen en lopen het laatste stuk door het dorp waar we s'ochtends ook al gelopen hebben om op het station te komen dus heel interessant is dit niet meer.

Als we bij kasteel Vorden komen zijn we verbaasd dat we het Pieterpadmonument ter nagedachtenis aan de bedenksters van het Pieterpad nog niet zijn tegengekomen. We besluiten nog een extra rondje om het kasttel te lopen om te zien of we hem toch nog kunnen vinden. Het is een prachtig kasteel om te zien helaas is het kasteel in maart nog gesloten anders hadden we ook nog even binnen kunnen kijken.

We lopen een ronde rond het kasteel en pas op bijna het einde hiervan (terug op het Pieterpad alleen dan op de volgende route) vinden we het monument en treden we even letterlijk in de voetsporen van de dames Toos Goorhuis en Bertje Jens. Hiermee sluiten we onze tocht af voor vandaag en gaan we terug naar de auto. Twee uurtjes rijden en dan zijn we weer thuis.

De helft van onze reis zit erop, het eerste boekje is uit. In totaal nu volgens het boek 236 kilometer gelopen verdeeld over 13 etappes en nog steeds vind ik het erg leuk om te doen!

Om terug te kijken op deze helft;

Ik ben begonnen helemaal alleen te lopen en was van plan helemaal alleen het Pieterpad te lopen. Toen kwam Annelies erbij, met z'n tweeën is ook best heel gezellig. Daarna kwam Henriëtte er ook nog eens bij alleen nog maar meer gezelligheid. Het bevalt me nog steeds goed en ik ben blij dat Annelies en Henriëtte me willen vergezellen op mijn Pieterpadavontuur (wat nu meer ons Pieterpadavontuur is geworden).

Iedere etappe heeft zijn eigen charmes en is er een keer een minder leuk stuk bij dan denk ik maar; "Ach ook dit is Nederland". Het is in ieder geval echt heel erg leuk om op deze manier Nederland te ontdekken.

Ook al valt het lopen niet altijd makkelijk en pijnloos we zullen toch doorgaan, het geeft zo'n geweldig goed gevoel om dit al bereikt te hebben!

Ook is het geweldig om iedere keer als ik mijn website bijgewerkt heb te zien dat er door zo veel mensen (ruim 600) gelezen gekeken en meegeleefd wordt! Iedereen hiervoor heel hartelijk bedankt, ik vind het hartstikke leuk!

Hoogst waarschijnlijk over 2 weekjes etappe 1 van het tweede boek Vorden - Zelhem (17 kilometer)

Heb er nu al weer heel erg veel zin in!!!

Foto’s