(05-03-2017) Wat een verwennerij van Holten naar Laren - etappe 12

5 maart 2017 - Holten, Nederland

Zondagochtend op tijd worden we al wakker, we hebben redelijk geslapen maar wel vrij licht, van ieder “vreemd” geluidje wordt je toch wakker. We zijn nog wat stijf en stram maar besluiten toch dat het weer een mooie dag is om te gaan wandelen. De laatste 11 km van de etappe Holten – Laren moeten nog lukken vandaag. Als we beneden komen zien we dat Jolanda een zeer goed gevulde ontbijttafel voor ons heeft gemaakt, we worden gigantisch verwend!

Als we het ontbijt op hebben besluiten we gelijk te gaan lopen zodat we vanmiddag ook niet al te laat weer thuis zijn. We starten tegen een uur of tien met onze wandeling en moeten dan gelijk het viaduct over de A1 over, de klim hier tegenop valt nog niet mee maar verder heeft de etappe deze keer vrijwel geen klimpartijen. Het valt me eigenlijk gelijk op dat vanaf de ene kant van Holten (voor het station) het landschap volledig anders is als aan de andere kant van het plaatsje.

Al snel komen we langs de zuiveringsinstallaties en lopen we door langs de Schipbeek, het is een schilderachtig gezicht zo met de lanen grote bomen lang de oevers. Plots krijgen we een stel spelende hazen in het oog. Dit is zo leuk om te zien dat we even blijven staan kijken, helaas zijn de hazen net te snel om er een foto van te kunnen maken. We lopen de schipbeek af tot aan de Drostendijk, eerder ging de route rechtdoor over het erf van een boerderij nu is de route omgelegd, gelukkig staat dit door middel van pieterpadpaaltjes erg duidelijk aangegeven en vinden we de omleiding erg makkelijk. Na even lopen passeren we ongemerkt de grens tussen Overijssel en Gelderland. Inmiddels de vierde provincie waarin we lopen.

We lopen een heel eind rechtdoor tot we langs de verwennerijen van Mathilde van Rossum komen, ze heeft hier een stel picknickbanken met koffie en thee en lekker staan. We besluiten even pauze te nemen en wat lekkers te nemen (even de suikervoorraad aanvullen) Mooi initiatief om dit te doen, bedankt het heeft heerlijk gesmaakt! Omdat het zo hard waaide zijn we niet erg lang blijven zitten en snel het bos bij landgoed Verwolde opgelopen. Het is hier echt erg nat en blubberig en we moeten ons best doen om droge voeten te houden maar het waait tenminste niet zo erg dankzij de bomen.

We lopen een eind over het blubberige pad en als we weer bij de verharde weg uitkomen vlakbij huis Verwolde komt er ineens weer zo’n vervelende fietser aan. Dit blijkt Anton te zijn, de man van Jolanda die benieuwd is hoever we al zijn en hoe het gaat. Toch heel erg lief dat hij even komt checken of het wel goed gaat.
Bij het Huis Verwolde besluiten we weer even een pauze te nemen. Er komen een hoop mensen langs het is een druk bezocht gebied.

Na onze pauze besluiten we dat we geen zin hebben om om te lopen voor de “dikke boom”we hebben al wel eerder dikke bomen gezien en op foto’s die ik eerder ervan gezien heb vond ik het niet de moeite van het omlopen waard. We vervolgen onze route over het landgoed Verwolde wat een zeer gevarieerd landgoed is met droge en vooral ook natte gedeeltes. Via een smal slingerpad lopen we het landgoed af en komen we uit op de Olde Diek. We lopen hier nog langs het oude schooltje van het buurtschap Verwolde dat in 1979 werd gesloten. Ernaast ligt de Binnenhof, oorspronkelijk 18e eeuwse pastorie die in de 19e eeuw is uitgebouwd tot villa voor freule Verwolde. De laatste loodjes beginnen weer aardig te tellen, gelukkig zijn we nu bijna in Laren.

Zodra het bord Laren in zocht is stuur ik Jolanda een berichtje dat we er bijna zijn en of ze ons bij het station kan ophalen. Dat gaat helaas niet lukken want laren heeft helemaal geen station. Het is bijna 13.00 uur en we hebben het dus nog redelijk snel gelopen.
We spreken af dat Jolanda ons bij de kerk komt halen. Als we bij de kerk zijn hoeven we nog maar heel even te wachten eer Jolanda er is, wat een vreselijke luxe zo’n taxi!
 Deze etappe hebben we er ook maar weer opzitten. Voldaan rijden we met Jolanda terug naar huis waar we nog even wat drinken om vervolgens aan de terugreis naar Kolham te beginnen. Net als we afscheid nemen komt Anton ook weer aangefietst, toch leuk om van hem ook nog even afscheid te kunnen nemen.

Jolanda en Anton even een persoonlijke noot nog voor jullie:

Heel hartelijk bedankt dat we hebben mogen genieten van jullie haast grenzeloze gastvrijheid, we hebben het geweldig naar de zin gehad en zijn vreselijk in de watten gelegd door jullie. Het is heel fijn om jullie een beetje te hebben leren kennen, jullie zijn mensen met een hart van goud. Nogmaals BEDANKT VOOR ALLES!!

Deze dag hebben we ongeveer 11 km gelopen, maakt ons weekendtotaal dus 33 km en twee etappes verder, nog één etappe en dan is het eerste boek uit.

 De volgende etappe wordt de etappe Laren – Holten en heb er nu al weer zin in!


Saskia (05-03-2017)

Foto’s