(15-04-2017) Vragen, vragen, vragen van Zelhem naar Braamt - etappe 15

Zaterdag 15 April 1017 weer een nieuwe Pieterpaddag. We gaan al op tijd weg 6.20 uur in de auto dit keer hoeven we gelukkig niet meer over de 100 km weggetjes maar kunnen we gewoon een heel eind op de A28 blijven, rijdt toch een stukje prettiger en sneller door.  Om even voor 9 uur arriveren we in Braamt, vanwaar we de bus pakken naar station Doetinchem. Op station Doetinchem aangekomen zijn we nog te vroeg voor de volgende bus en besluiten we eerst nog een beetje te gaan drinken en het toilet te bezoeken. Blijkbaar dachten meerdere mensen dit er is gewoon een wachttijd voor het toilet.
Om 10.01 uur stappen we in de bus die ons dan terug naar Zelhem moet brengen waar we vandaag weer starten bij het punt waar we de vorige keer geëindigd zijn. We starten weer bij Smoks Hanne en weer vraag ik me af waarom zit de heks nou toch omgekeerd op haar bezem? We besluiten even in de kerk binnen te kijken en even bij het VVV toeristen infopunt te vragen of ze weten waarom de heks verkeerd op haar bezem zit. Bij het informatie punt treffen we een oudere dame die het ook niet weet helaas, nog steeds geen verklaring en niemand schijnt te weten waarom ze nou verkeerd om zit, zelfs Google niet!

We starten onze route in het dorp Zelhem en al snel lopen we langs een mooi paadje het dorp weer uit. Het loopt hier prachtig landelijk over mooie zandpaden. We komen bij het buurtschap Heidenhoek. Er staat hier een soort hoge vierkante silo die een beetje vreemd aandoet, we snappen niet zo goed wat de functie hiervan geweest is. Een vierkante silo lijkt ons toch niet heel praktisch aangezien er dan altijd iets in de hoeken blijft zitten. We lezen ook in de tekst; “Deze Kathedraal is niet gesloopt”en snappen het even helemaal niet meer….Is het nou een Kathedraal of is het een Silo, wikipedia spreekt ook over een silo dus dat zal het dan wel zijn. Ze zijn in ieder geval erg druk bezig het weer te restaureren.

We lopen verder en komen bij het Kolkstroeterpad, dit is een voetpad langs een oude houtwal, dat dankzij buurtbewoners behouden is gebleven. Er schijnen hier 137 wilde plantensoorten te groeien. We zien er momenteel niet veel van maar misschien moet je daarvoor later in het jaar nog eens terug komen. Wel is er in een van de bomen langs dit pad een boomhut gebouwd, leuk om te zien!

Aan het einde van dit pad komen we uit bij het gehucht Ijzervoorde. Hier ligt tevens het eindpunt van de eerste kaart en we besluiten even pauze te houden. Tijd voor en kop koffie en een beetje eten.

Als we toch een beetje koud geworden zijn van het stilzitten en de vrij harde wind besluiten we weer verder te gaan. We lopen nu in de richting van Slangenburg. Slangenburg is een van oorsprong 14e eeuws adellijk landgoed met pachtboerderijen, bossen en een versterkt huis met slotgracht. We lopen het landgoed op en zien gelijk al een prachtig huis met een gigantische “tuin”er om heen. Je zal er maar wonen. We lopen eigenlijk gelijk de bossen in en zien diverse mooie bloemen staan. Genieten dit, alles groeit en bloeit weer!
Als we verder lopen zien we de muren van kasteel Slangenburg al opdoemen, we zijn erg nieuwsgierig naar wat we nog meer zullen gaan zien. Als we voor de brug staan zijn we best onder de indruk, twee gigantische koetshuizen en in het midden een mooi “kasteeltje”. Prachtig om te zien alleen erg jammer van de auto’s die er op het terrein staan geparkeerd en ook jammer dat we door het huidige gebruik niet binnen kunnen kijken. De buitenkant is in de “oude staat”bewaard gebleven maar de binnenzijde van het kasteel doet nu dienst als soort rustoord voor mensen die aan de hectiek van alledag willen ontsnappen. We besluiten even wat te drinken in het koetshuis.

Als we wat gedronken hebben willen we eigenlijk ook wel verder benieuwd naar alles wat nog komen gaat. Zodra ik de deur van het koetshuis dicht wil doen sta ik met een deurkruk in handen, het meisje dat ons bediend heeft zegt dat dat wel vaker gebeurd is. Ik vraag me af waarom ze dan niet gewoon een nieuw pennetje in de deurkruk doen, probleem opgelost…..maar zal wel te makkelijk zijn!
We vervolgen onze tocht door een prachtig landschap. We komen langs een smalle bomenlaan en lopen langs een uitgestrekte groene vlakte en een leuk watertje met een stuwtje. Het water is hier heel mooi helder en er lijken wel een soort varens op de bodem te groeien.
Al snel komen we langs de autosnelweg A18 waar we onderdoor moeten, het is een tunnel onder de weg door en ernaar toe lopen hoge betonnen wanden, het geeft mij een beetje een claustrofobisch gevoel, het gevoel er snel door te willen lopen, auto’s komen hier ook nog eens heel hard langs je rijden. Geen fijn gevoel maar we moeten er toch echt langs helaas.
 
Tot aan café het Onland lopen we langs de weg, gelukkig kunnen we vlak daarna weer een onverhard pad op. We lopen deze laan uit over een spoorweg en komen langs een voormalig waterpompstation (de Pol) we lopen verder en komen uit op de Gaanderenseweg, deze moeten we een klein stukje volgen om op het volgende mooie pad te komen. Dit pad lijdt ons naar de Sluis in de oude IJssel we kijken even naar de geweldige kracht van het water, ook hier kan ik echt van genieten! Er ligt een boot in de sluis en zo kunnen we erg goed zien hoe gigantisch groot het hoogteverschil eigenlijk is. Rond de sluis is een prachtig gebied aangelegd met een vistrap en een prachtig vlonderpad.

Als we halverwege dit gebied zijn zien we een groepje andere lopers aan komen, we lopen verder om ze nog even voor te blijven. We moeten weer een verkeersweg oversteken (N317) om op de Slotheuvelweg uit te komen waar ons pad zich weer vervolgd. We lopen verder en verwonderen ons over de elektriciteitsmasten, er is een stroom van masten met draden aan elkaar verbonden en dan ineens een tiental (?) masten niet en daarna gaat het weer door. We vragen ons af wat dit nou weer is.

We komen langs een holle boom en zien ineens dat er in die boom een stel beeldje zijn aangebracht van Jezus aan het kruis. Toch leuk ook dit gezien te hebben.
We lopen door en zien dat er bij de masten zonder draden nog bulten zand liggen, zullen ze dan toch nog bezig zijn met de aanleg en zullen er daarom nog geen draden aan vast zitten? Ik denk het wel.

Eigenlijk zijn we wel even weer toe aan een bankje om onze voeten even wat rust te geven en zijn dan ook erg dankbaar als we het rustpunt Warmgroen tegen komen. We nemen hier even een welverdiende pauze onder een knusse overkapping en horen al snel de andere pieterpadlopers luidruchtig zingend voorbij trekken. Net als we verder willen gaan komen er een man en een vrouw aan die deze dag van Braamt naar Gaanderen trekken, ze vertellen dat ze zich niet aan de etappes houden maar steeds korte afstanden doen, ook hier is niets mis mee! Iedereen loopt zijn eigen pad op zijn eigen manier en dat is heerlijk. Na even geklets te hebben gaan we weer verder. We vervolgen onze weg en komen langs een groot varkensbedrijf waar de ammoniaklucht je zo’n beetje de  adem ontneemt. Je zult er maar iedere dag mee moeten werken…
We lopen snel verder en komen over een weg met bijna allemaal afgeknotte knotwilgen. Langs de weg is ook een groot veld met prachtig bloeiend en heerlijk geurend koolzaad.
We maken de laatste oversteek over de weg tussen Wijnbergen en Vethuizen. Nu lopen we vrijwel alleen nog maar langs de randen van de weilanden, prachtig toch!

De laatste loodjes beginnen er wel weer een beetje in te hakken maar Braamt komt al in zicht en het is niet zo ver meer. Op de achtergrond zien we de “berg” die we de volgende keer mogen bedwingen. Krijg er gelijk al weer zin in! We lopen Braamt binnen en mijn hoofd voelt heerlijk relaxt maar helaas nog steeds met een stel onbeantwoorde vragen…

Geweldig genoten van deze etappe, waar ik de afgelopen twee etappes minder mooi vond, vind ik deze weer helemaal super!

Over drie weekjes weer op pad, dan 24 kilometer in twee dagen, van Braamt naar Millingen aan de Rijn. En daarna…….zijn we echt in het zuiden!

Saskia (15-04-2017)