(04-03-2017) Volop genieten van Hellendoorn naar Holten - etappe 11

Het is weer zover; We gaan met z’n drieën op Pieterpadavontuur, deze keer niet even een dagje wandelen maar de bedoeling is een heel weekend. Ik heb namelijk de aanbieding gekregen om te komen logeren bij Jolanda Bronsvoort in Holten. Het lijkt me hartstikke gezellig en stiekem ook wel een beetje spannend, maar vol goede zin gaan we ook weer dit avontuur aan!

Op zaterdag 04 maart vertrekken we om 7.05 uur met de auto naar het station in Holten. Vanaf hier moeten we om 8.51 uur de trein naar station Rijssen nemen. Vanuit Rijssen kunnen we dan met de bus verder naar Hellendoorn waar we het Pieterpad weer oppakken. Als we op de buschauffeur staan te wachten in Rijssen komt er nog een stel aan wat ook vandaag van Hellendoorn naar Holten wil lopen, deze mensen zijn al voor de derde dag achtereen op het Pieterpad te vinden. Het is leuk om mensen tegen te komen die de
zelfde route gaan lopen.

In Hellendoorn aangekomen lopen we al vrij snel het dorp weer uit en mogen we gelijk weer aan het klimmen de Hellendoornsche berg op. Zo in het begin met spieren die nog niet opgewarmd zijn en een stel lichamen die nog wat weerstand bieden valt dit gelijk best wel pittig. Al snel als we nog aan het klimmen zijn zien we een soort parcours voor ATB rijders dat vrij druk bezocht wordt. Het is wel grappig want op den duur moeten ze een nogal stijl heuveltje op en dit valt nog niet mee, één voor één vallen ze over elkaar heen omdat de voorste de top van de heuvel niet gehaald heeft. Het is jammer dat er nog zo veel bosjes voor staan, ik had er graag een foto van gemaakt. Na het nodige leedvermaak klimmen we verder de berg op. Het gaat aardig heuvelig in dit gebied en soms gaat het best wel ver op en neer qua hoogtemeters.

Na de stijve spieren losgelopen te hebben komen we uit bij Werkkamp Twilhaar, dit is een voormalig (1940-1947) Nederlands werkkamp, ook gebruikt als “Durchgangslager” voor joden. Het is erg indrukwekkend om dit te zien. Er staat hier een mooi monument met twee foto’s en we vragen ons af waarom er twee dezelfde foto’s staan die beiden hetzelfde afbeelden waarvan alleen één erg vervaagd is terwijl de andere nog wel duidelijk zichtbaar is. Na de tekst gelezen te hebben is het me dan duidelijk geworden dat de vervaagde foto eigenlijk staat voor hoe makkelijk de herinnering aan (onder andere) de joodse mannen die hier werden gegijzeld kan vervagen.
We lopen verder en komen langs de schaapskooi Twilhaar. Hier is totaal geen schaapje meer te bekennen. In 1973 is deze schaapskooi gebouwd voor 400 schapen die de Haarlerberg moesten gaan onderhouden. Echter vond de zeldzame Korhoen dit niet leuk en om de laatste Korhoenpopulatie van Nederland te kunnen redden is de schaapskudde in de jaren 90 weer ontbonden. Of het geholpen heeft? Ik denk het niet, ik las laatst dat er in 2014 nog maar 7 broedparen zouden zijn.

We lopen verder en komen al snel bij een mooi uitkijkpunt op de Haarlerberg. Het komt mij hier vreselijk bekend voor en ik weet dat ik hier al eens geweest ben, toen regende het pijpenstelen, nu is het al zo aangenaam dat ik al de hele dag zonder jas aan loop.
 
Vanaf hier lopen we weer een stuk de berg af het is werkelijk een prachtig gebied met mooie uitgesleten paden (mede door het water). We lopen hier het smeltwaterdal in dat volgens het boekje 150000 jaar geleden al uitgeschuurd is door het water vanaf de smeltende gletsjer. Er staan hier ook heel veel jeneverbesstruiken en prachtige grillige eikenbomen. We besluiten hier even een pauze in te lassen om even wat te eten en te drinken. Er zijn een hoop mensen op pad en het is een prachtige dag. De vogeltjes fluiten de temperatuur is heerlijk en er staat bijna geen wind. Als we verder lopen komen we nog een vrij brutaal roodborstje tegen wat zich vrij weinig van ons aan lijkt te trekken, als we dichterbij proberen te komen vliegt ie toch wel op, het blijven mooie eigenwijze vogeltjes.

We lopen verder door het bos, over de heide. Berg op, berg af. Het is een prachtige omgeving. Het “bergbeklimmen”blijft pittig maar gaat al wel wat beter als de vorige keer (gelukkig). Iedere keer als we dan toch de top bereiken worden we getrakteerd op een geweldig uitzicht en daar doe je het toch voor!

Bij uitkijkpunt Holterberg besluiten we even pauze te houden tot er een grote groep mensen aankomt en het ons hier toch te druk wordt. We lopen verder en besluiten even verderop (meer onder aan de berg) een pauze in te lassen waar het een stuk rustiger is. We lopen toch voor de rust en ontspanning en niet om met meer als 30 andere mensen op een heuveltop te zitten.

We blijven zitten tot de grote groep ons weer ruim gepasseerd is en lopen dan lichtelijk stijf geworden toch ook maar weer verder.
We komen op de Oude Hellendoornscheweg die we moeten volgen tot Holten. Ongeveer halverwege de Oude Hellendoornscheweg wordt het Pieterpad gekruist door het Marskramerspad en als je dit ongeveer 0,7 km volgt kom je uit op de Canadese Begraafplaats van Holten. Dit lijkt ons heel indrukwekkend om te zien en we besluiten er 1,4 km voor om te lopen. Wel treffen we op dit pad een erg stijl heuveltje die best zwaar valt voor de spieren. Na het heuveltje kom je uit bij de achterzijde van de begraafplaats en we zien gelijk al dat het zeker de moeite waard is om ervoor omgelopen te hebben. We brengen een bezoek aan deze begraafplaats waar 1355 Canadezen liggen die het leven lieten in de tweede wereldoorlog. De grond waarop deze begraafplaats is gelegen is door het Nederlandse volk geschonken aan Canada voor de gesneuvelden als eeuwige rustplaats zo staan we dus eigenlijk even op Canadees grondgebied.
Nog onder de indruk van deze prachtige plek lopen we langzaam weer terug richting het Pieterpad.

Het is niet meer zo ver naar het Station in Holten waar het officiële eindpunt ligt van deze etappe. Als we het station zien naderen stuur ik Jolanda een berichtje dat we er bijna zijn en dat we vandaag door willen lopen tot hun huis. Jolanda laat haar auto bij de supermarkt staan en loopt de laatste 4 kilometer gezellig mee. We leggen nog wel onze tassen in de auto die ik later wel weer van het station op zal halen. Al snel lopen we Holten weer uit en komen we door het buurtschap Beuseberg. We zijn zo aan het kletsen en eigenlijk ook best wel een beetje moe gelopen dat ik gewoon een beetje vergeet foto’s te maken tot we bij een stel prachtige koeien langskomen, die kan ik natuurlijk niet zomaar voorbij gaan. We lopen nog even verder en na ongeveer 4,5 km komen we aan bij het huis van Jolanda en haar gezin, waar we de nacht mogen doorbrengen. We besluiten eerst even wat te drinken en dan daarna samen met Jolanda en haar man Anton de auto’s weer te gaan ophalen.
 
Als we daarvan weer terug zijn maakt Jolanda een heerlijke maaltijd voor ons, we worden echt belachelijk verwend hier.
s’avonds kijken we gezellig in de woonkamer televisie heel toevallig komt net de nieuwe documentaire over de aardbevingsproblematiek op televisie, dit kijken we dan ook even en daarna zelfs nog even tv noord, zo grappig dat je in Overijssel zit en dan nog zoveel van thuis meekrijgt.
Na een gezellige avond gaan we proberen te slapen. Zondag willen we eigenlijk de etappe Holten – Laren nog aflopen dus moeten we wel een beetje fit zijn.

Deze dag hebben we de etappe Hellendoorn – Holten gelopen en nog een stuk van 1,4 km om bij de begraafplaats te komen en dan nog de eerste kaart van de etappe Holten – Laren. In totaal dus ongeveer een 22 km.

Saskia (04-03-2017)