(04-02-2017) Bergbeklimmen van Ommen naar Hellendoorn - etappe 10

Op zaterdag 04 februari is het dan weer zo ver…net voor een drukke periode nog even een weekend tijd om te pieterpadten. De tiende etappe alweer, deze keer tussen Ommen en Hellendoorn.

We vertrekken om 7 uur 's morgens van huis en hebben eerst 3 reisuren voor de boeg voor we eindelijk kunnen gaan lopen. Eerst rijden we met de auto naar Hellendoorn naar waar het eindpunt ongeveer zal zijn, hier parkeren we de auto. Gelukkig zijn we weer ruim op tijd om de eerste bus naar Nijverdal te pakken. We moeten even wachten en dan komt er een bus aanrijden (nou ja bus…het is eigenlijk een halve bus). We stappen in en worden door de buschauffeur keurig op station Nijverdal eruit gezet. Op station Nijverdal moeten we een NS-trein hebben die ons naar Station Zwolle brengt. We proberen in te checken maar dit wordt door het incheckpaaltje geweigerd. Na een stuk of tien pogingen werkt de incheckpaal nog steeds niet mee. Maar even Google vragen waarom dit niet wil, net als ik een zoekopdracht wil intikken besef ik me ineens dat dit een NS-trein is en geen Arriva, de OV kaart moet nog geactiveerd worden voor NS. We zoeken een servicepunt op het station en als we die gevonden hebben kunnen we onze kaarten instellen voor de NS.
Zodra we dit gedaan hebben kijken we of we nu wel kunnen inchecken. Gelukkig werkt het nu wel en kunnen we inchecken. Het begint al steeds drukker te worden op het station. De trein komt eraan en we stappen in. Het is behoorlijk vol in de trein maar we vinden nog een plekje om te zitten. We beseffen ons dat we qua openbaar vervoer nog helemaal niets weten en dat we net een stel domme gansjes uit het hoge noorden zijn zo. In de trein vang ik nog een heel gesprek op van een meneer die naar de Bijbelconferentie in Zwolle gaat en een andere meneer. Het is best grappig om deze discussie aan te horen. Zodra de trein in Zwolle aankomt, bedankt de bijbelmeneer de andere meneer voor het interessante gesprek en gaan ze allemaal weer hun eigen weegs.

Wij stappen ook uit de trein en worden gelijk gigantisch overvallen door de grote menigte mensen, jeetje wat een drukte. We moeten naar spoor 16 om weer verder te reizen. Eerst een trap af en dan…nog veel meer drukte. Zwolle is best een groot station. We moeten nu verder met een trein van Arriva en vragen ons af waar we nu eigenlijk moeten uitchecken. Moeten we nou serieus eerst door de poortjes van de NS naar buiten en dan door die van Arriva naar binnen? We weten het echt even niet en besluiten te vragen bij het infoloket. Gaan we dit wel redden in de tien minuten die we hadden om over te stappen? Bij het infoloket stellen we onze vraag en de meneer die daar zit legt ons keurig uit dat er gewoon uitcheckpaaltjes staan bij het perron van Arriva waar je dan ook weer kan inchecken. Snel haasten we ons naar perron 16 en inderdaad er staat een paal van de NS en een van Arriva. Voor de zekerheid vragen we nog even aan de conducteur of dit de trein is die wij moeten hebben, en ja hoor deze trein is de juiste. We stappen in en voelen gelijk het gigantische verschil in drukte tussen de NS treinen en die van Arriva. De conducteur is hier zelfs zo vriendelijk om een minder valide meneer op zijn plek te helpen, daar is in de NS trein volgens mij helemaal geen ruimte voor. Maar goed de trein begint te rijden en de conducteur komt nog even de kaarten controleren. We zijn opgelucht dat het allemaal goed is gegaan en de conducteur zegt zo dan is de druk maar van de ketels dames. De trein rijdt verder en stopt bij station Ommen. We zijn eindelijk op ons beginpunt.

We starten om ongeveer 10:15 uur met lopen en lopen al snel weer een beetje weg van de bewoonde wereld. En komen door de buurtschap Besthmen, waar ook de Besthmenerberg bij hoort. Onze eerste top van de Sallandse heuvelrug. Deze ‘berg’ is maar 33 meter hoog en dus een aardige opwarmer. Bovenop staat een voormalige brandtoren die tegenwoordig gebruikt wordt als uitkijktoren. De uitkijktoren kunnen we natuurlijk niet links laten liggen en we besluiten omhoog te klimmen. Als we boven zijn voel ik toch wel weer een beetje last van hoogtevrees en wil ik na wat fotootjes ook wel weer naar beneden. Als we beneden zijn lopen we verder maar al snel komen we erachter dat we danig onder de indruk moeten zijn geweest van het uitzicht en daarom spontaan de verkeerde kant op zijn gelopen. We lopen terug en slaan nu wel het goede pad in. We lopen door tot Nieuwebrug. Hier worden we achterop gelopen door een grote groep wandelende heren met een hoop geklets (het lijkt wel een groep dames). We laten ze passeren en nemen gelijk even pauze om een kop koffie te drinken en even wat te eten.

Zodra we verder gaan komen we in het gebied van de Archemerberg. Ook weer een prachtig gebied met pittige klimpartijen. En wat mij betref met recht een berg! Ik wilde ooit als ik later groot ben, nog in de Alpen gaan bergwandelen, na het beklimmen van deze berg is er bij mij toch echt wel twijfel of dat er ooit van gaat komen. Wat een zware pittige klim is dit al en dan zitten we nog maar op 78 meter hoogte. Een maal boven aangekomen zien we wel dat het uitzicht prachtig is en er zijn meer mensen die dit vinden. Leuk om te zien hoe vreselijk ver je kunt kijken. We wandelen weer verder en beginnen onze kwaaltjes wel wat te vernemen, gelukkig gaat het nu eerst weer even bergaf. Al snel komen we bij de dikke steen, dit is een half uitgegraven zwerfkei en mogelijk de grootste in Nederland (maar dit weten ze dus niet zeker omdat hij nooit helemaal is uitgegraven).

We lopen verder met heuvels en dalen en gaan al snel over op de Lemelerberg. Hier staat een monument van de Leeuw maar we besluiten er niet voor om te lopen en vervolgen gewoon onze weg. Vrij snel horen we dat de groep mannen die we al eerder tegengekomen zijn ons weer achterop komt, het geklets is nog steeds niet minder geworden, het lijkt wel een kippenhok. Al we bij Zaaldijk zijn blijven de heren weer even staan en halen wij ze weer in.

We lopen nog een stukje verder als ook wij besluiten dat het even tijd is om pauze te houden, de heren halen ons ook net weer in. We gaan even op een bankje zitten en eten en drinken wat. De pauze is maar kort want eigenlijk wordt het ook hoogtijd voor een plaspauze en over ongeveer een kilometer is het Hof van Salland waar we besluiten even wat te drinken en een sanitaire stop te houden.

Na het hof van Salland te hebben bezocht lopen we verder en al snel komen we weer op een mooi zandpad terecht. We zien in de verte een klein paardje aankomen en zien duidelijk dat hij er erg veel zin in heeft. Tot onze verbazing blijkt dat paardje wat wij in eerste instantie ingeschat hebben als een shetlandpony met een meisje op zijn rug toch een stoere IJslandse pony te zijn met een al wat oudere dame. We maken even een babbeltje en vervolgen dan allen onze eigen weg.
 
Deze etappe heeft nog een berg voor ons in het vooruitzicht en we vernemen dat het toch best zwaarder is als gewoon ‘op de vlakte’ lopen. Het begin van de Eelerberg is al snel in zicht en ja hoor weer bergopwaarts. Gelukkig is deze niet eens zo heel hoog, maar toch pittig genoeg.
We stappen dapper door en voelen af en toe een druppel regen, gelukkig blijft het verder droog en zijn de weergoden weer met ons.

Zodra we de bossen uitkomen, zien we Hellendoorn al liggen. Het laatste stuk is best wel weer heel zwaar en zelfs een verkeersdrempeltje voelt momenteel als een berg.
Om 17:08 uur bereiken we ons eindpunt voor vandaag de auto. We zijn verbaasd dat we het nog zo snel gedaan hebben met al die bergen op ons pad, 21 km in 7 uurtjes is toch zeker ons normale tempo plus wat extra.
Moe maar heel erg voldaan dat we het toch weer volbracht hebben rijden we naar huis.

Op naar de volgende etappe Hellendoorn Holten!.

Saskia (04-02-2017)