(05-11-2016) Bonus Kilometers - etappe 7

Op zaterdag 05 november is het na twee week rust weer zover, we lopen de zevende etappe van het Pieterpad, tussen Sleen en Coevorden, zo'n 21 kilometer op de planning.

We gaan om 6.15 uur al met de auto van huis weg om naar ons eindpunt het station van Coevorden te gaan. Om 7.34 uur nemen we de stoptrein van Coevorden naar Emmen, Vanuit Emmen kunnen we dan de bus nemen naar Sleen. Het OV is een klein beetje omslachtig voor deze route en we zijn on totaliteit bijna 3 uur onderweg om bij het beginpunt te komen. Alleen al met het OV is het 1 uur en 15 minuten reizen terwijl je er met de auto hooguit 20 minuten over doet. Maar goed het is even niet anders en we hebben extra tijd ingecalculeerd.

Op het station in Emmen zien we ineens dat ze gewoon nog telefooncellen hebben staan, wist niet dat die dingen er überhaupt nog waren. We hebben alle tijd om even te kijken want onze bus komt pas over ruim een half uur. Toch leuk zo'n stukje nostalgie nog tegen te komen. Onze bus (lijn 21) komt keurig op tijd om ons op tijd aan de Boelkenweg in Sleen af te zetten van waaruit we deze keer zullen starten.

We beginnen bij de kerk en van daaruit bij de paddenstoel richting Erm. We komen een paddenstoel tegen en zien dat we daar niets meer uit wijs gaan worden omdat deze is "onthoofd". We gokken dat we toch richting Erm en de Klencke lopen, maar na een tijdje beseffen we dat we helemaal geen Pieterpadaanwijzingen zijn tegen gekomen, alleen maar wat Drenthepadstickers. We staan stil om te kijken waar we dan heen moeten als een aardige man die net zijn paard naar de weide heeft gebracht ons vraagt of we het Pieterpad lopen. We antwoorden dat dit inderdaad het geval is en dat we denken dat we verkeerd zijn gelopen. De man bevestigd dit en wijst ons waar we wel heen moeten om weer terug te komen op de route. De man zegt dat dit op dit stuk vrij regelmatig gebeurt en dat we zeker niet de enige zijn die verkeerd lopen. We volgen de aanwijzingen op en komen al snel langs molen de Hoop, een korenmolen uit Amersfoort die in 1914 in Sleen herbouwd is.

We lopen verder en worden nog aangesproken door twee oudere heren die ons vertellen dat het eerste gedeelte van deze etappe het mooiste is en dat het tweede gedeelte een beetje minder mooi is. We zullen zien. Al vrij snel komt het bord einde Sleen in zicht en laten we via de rand van een akker en houtwal Sleen achter ons. We lopen een stukje onverhard wat vrij zeldzaam is op deze etappe, zeker 80% is verhard en langs asfaltwegen waar ook auto's rijden. Al snel bereiken we weer een asfaltweg die ons langs een groot boerenbedrijf leidt. We lopen door en al snel lopen we over de Jongbloedsvaart, een kanaal dat aangelegd (1925) is als werkverschaffingsproject voor werkeloze arbeiders in de provincie Drenthe. We volgen het zandpad dat langs de Jongbloedsvaart loopt en komen al snel een hele kolonie vliegenzwammen tegen, we stoppen even voor wat foto's.

Als we de wegwijspaddenstoel tegen komen steken we de vaart over en lopen we aan de overzijde door een met hoog riet omgegeven pad. Aan het eind van dit pad staat een bankje en nemen we even pauze voor we de verharde weg opgaan. Het is best fris in de koude snijdende wind en erg lang blijven zitten is niet echt een optie.

Al snel lopen we weer verder richting Holsloot, hier staan voornamelijk weer boerenbedrijven, we steken het kanaal een paar keer over via de oude draaibruggen die er liggen. Aan het eind van dit stuk staat nog een oud brugwachtershuisje genaamd Hoolbrug. We lopen verder en komen langs gigantische hoogspanningsmasten, die aardig staan te knetteren, sommigen mogen dit dan landschapsvervuiling vinden, ik vind ze persoonlijk toch erg indrukwekkend. We lopen weer verder en naderen het gehuchtje Den Hool, dat in het Pieterpadboekje wordt beschreven als schilderachtig, ik denk dat dit een kwestie is van perspectief.

We lopen Den Hool ook zo weer uit en komen al snel bij de spoorlijn tussen Coevorden en Emmen, dit is een deel van de NOLS-spoorlijn Zwolle - Stadskanaal (nu nog maar tot Emmen). Op de plek waar vroeger het stationnetje Dalerveen stond, staat nu een bankje en besluiten we even weer een pauze te nemen, het zonnetje schijnt inmiddels lekker.

Na een tijdje lopen we verder en komen we langs een veld met frisgroen gewas, we hebben geen idee wat het is, maar na wat contact met het thuisfront komen we er achter dat het knolvenkel moet zijn.  Het lijkt in ieder geval wel mooi fris.

We naderen het buurtschap de Haar en zien hier een leuk kraampje met appelproducten we kijken even en maken enkele foto's. We stoppen hier niet maar willen nog even door naar Dalerveen waar we bij café Boerhoorn even wat warm willen drinken/eten en natuurlijk weer een beetje opwarmen. Bij café Boerhoorn worden we welkom geheten door een meneer die een heerlijke kop mosterdsoep voor ons maakt en voor Annelies een grote kop warme chocolademelk met slagroom. Dat gaat er even heerlijk in.

Na deze verwarming lopen we verder door Dalerveen tot we bij een klein schooltje (Stidalschool) weer naar rechts moeten. We lopen Dalerveen uit en lopen eigenlijk heel erg op de vlakte. We komen nog een Drentse gaswinlocatie tegen en verwonderen ons hoe kleinschalig en onbeveiligd deze eigenlijk is in vergelijking met de gigantische gaswinlocatie die we thuis in Kolham hebben.

Na een tijdje komen we langs een heel klein Joods begraafplaatsje, het ziet er erg rustig uit, maar van de oude graven is niets meer te zien. We besluiten nog een stuk door te lopen voor we weer een pauze nemen. In de verte zien we Plopsaland Coevorden al liggen. We lopen nog bijna een keer verkeerd maar al snel vernemen we dat we het onverharde schelpenpad moeten nemen dat richting Plopsaland en de Huttenheugte leidt.

De passen die we zetten beginnen een beetje zwaarder te vallen maar dat mag ook want we hebben al zeker weer 16 kilometer in de benen. We lopen langs een fietspad en zien de autoweg N382 (de rondweg van Coevorden) al dichterbij komen. Als we bijna bij de autoweg zijn gaan we naar links waar enkele boerderijen staan, we moesten hier doorlopen tot een elektriciteitshuisje waar we over de dijk onze weg zouden moeten vervolgen. We lopen over de dijk en het valt ons op dat het zo slecht begaanbaar is, de spieren en pezen beginnen al weer aardig te protesteren, als ik nog een sop de kaart kijk zie ik dat we eigenlijk aan de andere kant van het water zouden moeten lopen, we moeten dus terug en hebben dat hele stuk worstelen met het gras en de rietstengels voor niets gedaan, het is even niet meer zo grappig, zelfs niet als we op het goede stuk weer terug zijn waar we nog een heel stuk oneffen pad over moeten om weer op de verharde weg te komen, gelukkig is dit wel het stuk onverhard pad op deze etappe.

Als we eindelijk weer bij de verharde weg komen zien we in de verte het bord Coevorden al opdoemen, nu is het niet zo ver meer. We komen langs een prachtig plantsoen (het van Heutszpark) dat in prachtige herfstkleuren getooid is, wat is dat mooi om te zien! We lopen door het park en alweer lopen we verkeerd, we slaan ergens af waar we nog niet af hadden gemoeten, we besluiten toch door te gaan in de richting van de watertoren in de hoop dat we dan het pad vanzelf weer kunnen oppakken. Gelukkig gebeurt dit ook wel.

Als we het van Heutszpark weer uit zijn missen we een Pieterpadaanwijzing en lopen we weer verkeerd, gelukkig komen we hier al vrij snel achter omdat er verder toch nergens Pieterpadaanwijzingen te vinden zijn. We lopen terug richting de watertoren en Henriëtte ziet ineens dat de Pieterpadaanwijzing onder een ander routebordje verstopt zit. We lopen de goede kant weer uit en komen al snel langs de deftige Rijks Scholengemeenschap, een prachtig gebouw.

Op de kruising bij het kasteel van Coevorden begint de vermoeidheid echt toe te slaan, we lopen naar rechts, wat ook zou moeten en ineens in een vlaag van verstandsverbijstering of zo bedenk ik me dat we helemaal de andere kant uit moeten, dus lopen we de andere kant uit. We vinden hier helemaal geen Pieterpadaanwijzingen of de beloofde voetgangerszone en snappen er even niets van. Na even goed nadenken beseffen we dat we in eerste instantie wel de goede kant uit liepen, wat vermoeidheid al niet teweeg kan brengen. We komen in het beloofde voetgangersgebied waar een jongeman ons een gratis krant aan wil smeren, we hebben hier natuurlijk geen belang bij en lopen "snel" verder. Het eindpunt, het station in Coevorden is in zicht en we hebben het weer gehaald! 21 kilometer plus de nodige bonuskilometers, waardoor we vandaag zeker wel 24 kilometer gelopen hebben.

Hoe ik terugkijk op de etappe: Hij had zeker mooie punten en het was ook best fijn om vandaag zo veel mogelijk verhard te lopen alleen wel jammer dat het grootste gedeelte ook bestond uit wegen waar ook auto's rijden. Uit verslagen van anderen had ik al begrepen dat dit een stuk route is die minder mooi was, maar ach ja......Ook dit is Nederland! Ben nu al benieuwd naar de volgende etappe.

Volgende etappe Coevorden - Hardenberg 19 kilometer (hopelijk zonder al te veel bonuskilometers)

(05-11-2016) Saskia